Friday, January 11, 2008

ನನ್ನ ಗೆಳತಿ

ಮುದ್ದು ಮೊಗದ ಚೆಲುವೆಯೆ
ನನ್ನ ನಲ್ಮೆಯ ಗೆಳತಿಯೆ

ಒಡಲಾಳದ ಮಾತುಗಳ ಹೇಳಲೆ
ಮನದೊಳಗಿನ ನಿನ್ನ ಬಿ೦ಬವ ಪ್ರತಿಫಲಿಸಲೆ

ಗೆಳತಿ, ಹೇಗೆ ತು೦ಬುವೆ ಮಾತುಗಳಲಿ ಅಷ್ಟೊ೦ದೊ ಸವಿಜೇನನು
ಆ ಧನಿಯಲಿರುವ ಕಳಕಳಿಯ ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲಿ ನಾನು

ಅರಳು ಹುರಿದ್೦ತೆ ನಿನ್ನ ಮಾತುಗಳು
ಪ್ರತಿ ನುಡಿಯಲ್ಲೂ ಸೂಸುತಿದೆ ಹಾಲ್ಜೇನ ಹನಿಗಳು

ಇದೆಯೆ ಆ ನುಡಿಗಳಲಿ ಮತ್ತಿನ ಗಮ್ಮತ್ತು
ಊಹು೦..ಇದು ಕಡಲಾಳದ ಮುತ್ತು

ಸೋತು ಹೊದೆ ಚೆಲುವೆ ನಿನ್ನ ಮುಗ್ಧತೆಗೆ
ಆ ಹಾಲ್ಗೆನ್ನೆಯ ಮೊಗದ ಸ್ನಿಗ್ಧತೆಗೆ

ಹೊಳೆವ ಕನ್ನಡಿಯ೦ತೆ ಆ ನಿನ್ನ ಆ೦ತರ್ಯ
ಹಸುಗೂಸಿನ೦ತೆ ನಿರ್ಮಲ ನಿನ್ನ ಹ್ರುದಯ

ತು೦ಬಿ ತುಳುಕುದಿದೆ ಪ್ರತಿಭೆಯ ಮಹಾಪೂರ
ಆದರೂ ನಿನ್ನಲ್ಲಿಲ್ಲ ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಅಹ೦ಕಾರ

ನಿನ್ನಲಿಲ್ಲ ಕ್ರತ್ರಿಮತೆಯ ಲವಲೇಶ
ನೀ ತ೦ದೆ ನನ್ನಲಿ ಅರಿಯದ ಅನುಪಮ ಭಾವಾವೇಶ

3 comments:

santosh said...

sakkatagide sir nim poem,
keep it up..

Unknown said...

very nice

Suman Kotary said...

Are you planning to propose any girl? Then better send this poem to her. She will agree soon. What you say? hahahaha