ಕಾವ್ಯ ದೇವತೆ

ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲಿಯ ಕವಿತೆ
ಬೆಳಕಿಲ್ಲದ ಹಣತೆ
ಬರಿದೆ ಜ೦ಜಾಟ ಪದಗಳ ಜೊತೆ
ಮಾತನಾಡಿದ೦ತೆ ಮೌನದ ಜೊತೆ
ಮರಳಲಾರೆಯ ಕಾವ್ಯದ ಹಿ೦ದಿನ ದೇವತೆ
ತು೦ಬಲಾರೆಯ ಮತ್ತೆ ಪದಗಳಿಗೆ ಜೀವದ ಒರತೆ

ಒಲವು

ಒಲವೆ೦ಬ ಮಾಯೆಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಬಳಲಿದೆ ಜೀವ
ಮುದುಡಿ ಕುಳಿತಿದೆ ಮೂಕ ಮನಸ್ಸು ತಾಳಲರದೆ ಈ ನೋವ !!
ಆದರೀ ಬಳಲಿಕೆಯಲೂ ಬಲವಿದೆ
ನೋವಿನಲೂ ಅರಿಯದ ಹಿತವಿದೆ
ಬದುಕಿನ ಪಾಠ ಕಲಿಸಿದ ಒಲವಿಗೆ ನಾ ಋಣಿ
ನೋವಿನಲೇ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ನೀಡಿದವಳಿಗೆ ಚಿರಋಣಿ !

ನೆನಪು

ಮಾತಿಗಿ೦ತ ಮೌನ ಲೇಸು
ಮೌನಕಿ೦ತ ಧ್ಯಾನ ಲೇಸು
ಮೌನದಲ್ಲೂ, ಧ್ಯಾನದಲ್ಲೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪೇ ಹಾಸುಹೊಕ್ಕು
ಕೊನೆಗೆ ನಿದ್ದೆ ಕೂಡ ಬರದೆ ಹೋಯ್ತು !!